Dit onderzoek gaat over het zichtbaar maken van de beleving en betekenis van de leefomgeving. Hiervoor zocht ik doelgroepen die je normaal niet hoort en data die je normaal niet zomaar vindt. Het doel van mijn ontwerpende onderzoek was om een manier te vinden om die stemmen en data te visualiseren en te verdiepen. Ik heb hiertoe een methode ontwikkeld.
Mijn onderzoeksvraag was: Hoe kan een slow datavisualisatiemethode worden vormgegeven die bijdraagt aan het zichtbaar maken van de beleving en betekenis van een wijk voor en door wijkmakers. Wijkmakers zijn diegenen die zich inzetten voor het gelijkwaardiger maken en verbeteren van de leefomgeving op een creatieve, verbindende en tastbare manier.
Ik heb participatief wijkonderzoek uitgevoerd, door samen met wijkmakers uit de Amersfoortse wijk het Soesterkwartier te wandelen en te borduren om zo hun verhalen te visualiseren, te delen en te verdiepen.
Dit resulteerde in een slow datavisualisatiemethode gericht op verbinden, reflecteren en complexiteit omarmen. De methode bevat elementen van slow research en design, creative placemaking en datafeminisme.
De methode bestaat uit drie fases, verkennen, verbeelden en verdiepen. In iedere fase staat vertragen centraal, door wandelen en borduren als analoge werkvormen te gebruiken. Door met aandacht en langdurig aanwezig te zijn in de wijk en te vertragen kan latente informatie zichtbaar worden gemaakt.
Een belangrijk onderdeel van de methode is het verdiepen van opgehaalde resultaten met behulp van een conversation piece. Tijdens dit onderzoek borduurde ik, soms samen met wijkmakers, alle opgehaalde informatie op een tafelkleed.
Ik heb vervolgens het community borduurproject Sterke Vrouwen opgezet om samen te borduren, de informatie op de conversation piece te verdiepen, en weer nieuwe informatie op te halen. Zo fungeert de conversation piece als een multilayered storytelling tool, om meerstemmigheid en verdieping van de kennis en daarmee meer verbinding tussen mensen onderling en met de wijk tot stand te brengen.
Borduren werkt goed omdat het helpt te vertragen en daarmee beter te reflecteren. Het biedt ruimte om samen aan te werken. Het verbindt wijkmakers. Het leent zich bovendien om subjectieve data en de gelaagdheid ervan te visualiseren en zo tastbaar de opgehaalde informatie te verdiepen. Vertragen is vermenigvuldigen.